نا نوشته ها

چگونه بال زنم تا به نا کجا که تویی ؟

بلند می پرم اما ، نه آن هوا که تویی !

تمام طول خط از نقطه ای که پر شده است ،

از ابتدا که تویی تا به انتها که تویی

ضمیر ها بدل اسم اعظم اند همه ،

از او و ما که منم تا من و شما که تویی !

تویی جواب سوال قدیم بود و نبود

چنانچه پاسخ هر چون و هر چرا که تویی

***

جدا از این من و ما و رها ز چون و چرا

کسی نشسته در آن سوی ماجرا که تویی

نهادم آینه ای پیش روی آینه ات

جهان پر از تو و من شد پر از خدا که تویی

تمام شعر مرا هم ز عشق دم زده ای

نوشته ها که تویی نانوشته ها که تویی . . .