گاندی همیشه زنده است

به ياد داشته باش: من نبايد چيزى باشم که تو مي‌خواهى، من را خودم از خودم ساخته‌ام.     منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است.     تويى که تو از من مي‌سازى آرزوهايت و يا کمبودهايت هستند.     لياقت انسان‌ها کيفيت زندگى را تعيين مي‌کند، نه آرزوهايشان.     و من متعهد نيستم که چيزى باشم که تو مي‌خواهى.     و تو هم مي‌توانى انتخاب کنى که من را مي‌خواهى يا نه.     ولى نمي‌توانى انتخاب کنى که از من چه مي‌خواهى.     مي‌توانى دوستم داشته باشى، همين گونه که هستم و من هم.     مي‌توانى از من متنفر باشى بى‌هيچ دليلى و من هم.     چرا که ما هر دو انسانيم.     اين جهان مملو از انسان‌هاست، پس اين جهان مي‌تواند هر لحظه مالک احساسى جديد باشد.     تو نمي‌توانى برايم به قضاوت بنشينى و حکمي‌صادر کني و من هم.     قضاوت و صدور حکم بر عهده نيروى ماورايى خداوندگار است.     دوستانم مرا همين گونه پيدا مي‌کنند و مي‌ستايند.     حسودان از من متنفرند، ولى باز مي‌ستايند.     دشمنانم کمر به نابوديم بسته‌اند و همچنان مي‌ستايندم.     چرا که من اگر قابل ستايش نباشم نه دوستى خواهم داشت، نه حسودى و نه دشمنى و نه حتي رقيبى.     من قابل ستايشم و تو هم.     يادت باشد اگر چشمت به اين دست نوشته افتاد.     به خاطر بياورى که آن‌هايى که هر روز مي‌بينى و مراوده مي‌کنى.     همه انسان هستند و داراى خصوصيات يک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جايزالخطا.     نامت را انسانى باهوش بگذار اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى و يادت باشد که اين‌ها رموز بهتر زيستن هستند. مهاتما گاندی