مانده تا برف زمین آب شود
در شب آینه ، مهتاب شود
عطر گل با نفس باد رود
چشم نرگس غزلی ناب شود
مانده با عطر گل سرخ لبت
آسمان غرقه به خوناب شود
مانده تا بی شب گیسوی شما
چشم من ، پر ز گل خواب شود
اینکه : بهترین حادثه یعنی
عکسی از ما دو نفر ، قاب شود !
زخمه ای چند بر این تار زدم
تا دل سنگ تو بی تاب شود !
No comments:
Post a Comment